Słownik religii niemiecko-polski
diakonisa m (
1. we wczesnym chrześcijaństwie niezamężna kobieta zajmująca się pracami dobroczynnymi
2. w protestantyzmie osoba ze świeckiego stowarzyszenia kobiet, dobrowolnie pracująca)
diakonisa m (
1. we wczesnym chrześcijaństwie niezamężna kobieta zajmująca się pracami dobroczynnymi
2. w protestantyzmie osoba ze świeckiego stowarzyszenia kobiet, dobrowolnie pracująca)